Uitgesproken duidelijk
Publicatie: | Jan Schuuring ©
‘Wil je wél je toetje?'
'Nee, dank je.' Hij vermijdt haar blik.
'Je hebt bijna niets gegeten.'
Ze heeft de halve middag in de keuken gestaan om zijn lievelingseten te bereiden: Thaise kippensoep, biefstuk met kruidenboter, gebakken aardappelschijfjes in de schil, worteltjes, doperwten, salade en caramel tiramisu toe.
Het gaat al een tijd niet goed tussen hen. De passie ontbreekt. Nou ja, ze zijn al dik vijftien jaar getrouwd, logisch dat er op dat gebied ingeleverd is. Maar ook de interesse in elkaar is weggeëbd, en dat beschouwt ze als de dood in de pot. Ze wil hun huwelijk echter niet, zonder haar best gedaan te hebben, als zand tussen haar vingers laten wegglippen.
'Ik heb geen honger.' Hij zit nog vol van de uitgebreide lunch met Sarah, de nieuwe medewerkster op de afdeling Communicatie. Na de lunch waren ze naar de gereserveerde kamer hoger in het hotel gegaan. Twee keer hadden ze het met elkaar gedaan. Daarna hadden ze nieuwsgierige gesprekken gevoerd, nieuwsgierig naar elkaar.
Ze pakt zijn bord, schraapt het eten ostentatief in de afvalbak.
'Ene Sarah belde in de namiddag,' zegt ze, haar blik strak op hem gericht.
'Oh?' is alles wat hij zegt. Hij kijkt haar niet aan, is even druk met het wegvegen van kruimels, die hij in zijn hand opvangt.
'Ik begreep niet goed wat ze wilde. Ze klonk nogal ongemakkelijk, kwam niet goed uit haar woorden.'
Hij vouwt zijn servet op, schuift zijn stoel naar achteren. 'Ik ga douchen,' zegt hij. Hij kan haar op dit moment niet langer onder ogen komen. Bovendien heeft hij het idee dat hij Sarahs lichaamslucht uitwasemt.
Ze wacht tot ze hoort dat hij onder de douche staat, draait dan de kraan boven de gootsteen open, en wacht tot het water stoomt. Ondertussen bevrijdt ze zichzelf van haar pumps, kousen en kokerrok. Ze gooit alles op een hoopje naast zich op de grond. In haar dijen staan rode striemen van het elastiek van de kousenbanden.
'De kraan!!' klinkt geschreeuw van boven. Ze doet of ze het niet hoort en kijkt hoe de zon ondergaat achter de garage, waarin zijn auto staat, met op de passagiersstoel het gouden, druppelvormige oorbelletje dat ze gisteren op de passagiersstoel had aangetroffen.
