Sterretje
Publicatie: | Cory Craft ©
Iedere morgen als ze samen ontbijten, zet haar moeder de foto van haar overleden zusje Wies bij haar ontbijtbord neer. ’Wies is nu een sterretje, Jasmijn.’ Ze huilt onhoorbaar. Jasmijn springt op en slaat met haar vuist op tafel. ‘Mam, hou nou maar eens op met die bullshit. Wies is geen sterretje. Ze is dood, naar de pieren.’
De klap van haar moeder doet haar naar adem happen. Ze gaat verbijsterd weer zitten. Haar moeder rent de kamer uit. Jasmijn betast voorzichtig haar gezicht. Het doet pijn. Haar moeder heeft haar nog nooit geslagen. Ze barst in tranen uit. Ze pakt de foto van Wies en drukt die tegen haar borst. ‘Ik mis je zo, Wies. Kom terug.’