Verhalen

Hij parkeert de auto half op de stoep, de knipperlichten aan. 

Een vrouw, een sluier van ijshaar om haar gezicht, opent de deur nog voordat hij aangebeld heeft. Ze glimlacht flauwtjes. 'U komt voor het aquarium.'

Hij knikt. 'Ja, precies.'

Ze doet een stap opzij en zegt: 'Komt u maar verder. Het is zwaarder dan het lijkt.'

Hij stapt over de drempel, ruikt oud tapijt en iets zurigs, misschien kattenpis, al meldt zich geen kat. Het aquarium, een rechthoekige bak met verkleurde siliconenranden, staat op een heuphoge kast. Op de bodem ligt een dun laagje gruis. Het glas is tot zo'n 15 centimeter onder de rand dof van opgedroogd water. Hij hoopt dat hij niet lang hoeft te blijven.

'Weet u iets van aquariums?' vraagt ze, terwijl ze haar trui recht trekt.

'Wel wat,' zegt hij. Hij pakt de bak aan één kant op. 

'Mijn man was er dol op,' zegt ze, haar blik verankerd aan de bak. 'Hij had discusvissen. Kent u die? Discusvissen? Mooie, grote schijven, als zwevende munten.'

Hij knikt, schuift zijn handen iets verder onder het aquarium voor een betere grip. 'Mooie vissen, ja.'

'Ze zijn lastig, hoor. Gevoelig. Maar hij had er geduld voor.' Haar stem wordt zachter. 'Hij is drie maanden geleden overleden.'

Hij knikt weer, weet niks te zeggen. Hij tilt het aquarium van de kast, voelt het gewicht trekken aan zijn armen.

'Ik heb alles verkocht,' gaat ze door. 'De vissen, de pomp, de planten, de met mos begroeide grot, zelfs het voer. Dit is het laatste.'

Hij waggelt richting de deur, de rand drukt in zijn borst. Ze loopt naast hem mee, haar hand op de rand van de bak.

'Het is moeilijk om deze weg te doen,' zegt ze zacht, 'maar nog moeilijker om hem te houden.'

Hij forceert een glimlach, stapt naar buiten. De lucht is scherp en helder. Hij zet het aquarium voorzichtig op de achterbank, de zon glinstert even op het doffe glas.

Hij haalt het vijftig euro biljet uit zijn broekzak en geeft het haar. 'Bedankt,' zegt hij snel.

Ze knikt, haar hand voor de allerlaatste keer op de rand van het aquarium leggend.

Onderweg naar huis denkt hij aan haar hand op het glas. Thuis zet hij het aquarium  in een hoek van de woonkamer. Het blijft daar weken staan. Leeg.