Toen de heer zijn knecht Henk bij zich riep en hem vroeg om vrienden te worden, was het hek wel heel ver van de dam verwijderd.

'Ongehoord!' snauwde Henk toen hij naar de schuur liep met zijn mobieltje in zijn hand. In de schuur pakte hij een blikje bier uit de koelkast en ging languit op de vale bank zitten.

'Ja?'

'Hier Henk. Die gast is gek. Hij wil vrienden worden, de mafkees.'

'Wat? Gast, doe normaal!'

'Nee, serieus, gast.'

'Dat is de top. We moeten hem een lesje leren.'

'Dacht ik ook. Vanavond om acht uur in de tuin. Ik zal Tommy en Fred ook inlichten.'

Toen de heer de deur opendeed, stonden drie knechten op zijn gladgestreken gazon. Nog voor de heer 'Dag Henk! Wat kan ik voor je doen?' kon zeggen, lag hij al op de grond. Tommy en Fred hielden hem stevig vast terwijl Henk hem met touwen om zijn lichaam vastbond.

Eenmaal bijgekomen zat hij in zijn fauteuil in de voorkamer en had hij een grote mok groene thee in zijn handen.

'Gaat het weer een beetje?' zei Tommy verontschuldigend. De heer was te verbaasd om te antwoorden. Henk liep naar hem toe en hurkte naast hem op de grond.

'Kijk, u moet begrijpen dat wij nogal verontwaardigd waren toen u zei dat u vrienden wilde worden. Zo gaat dat nou eenmaal niet!'

'Hoezo niet?' vroeg de heer.

'Nou, wij willen helemaal geen vrienden worden. Wij willen revolutie! Snapt u wel?' De heer keek naar Tommy en Fred en daarna weer naar Henk.

'Pas later, in een verre toekomst, zullen we misschien vrienden worden, maar eerst moeten we u als bezittende klasse omverwerpen. Snapt u?'

Opeens sprong de heer uit zijn fauteuil en liep naar Tommy en Fred en zei: 'Omhels mij! We zijn vrienden.' Geschrokken deinsden Tommy en Fred naar achteren.

'Nee, dat kunnen we niet doen. Alstublieft, dat kunt u niet van ons verlangen! ‘

‘Waarom niet? We kunnen toch hier besluiten dat we gelijkwaardig zijn? We kunnen toch zelf de geschiedenis een handje helpen?’ zei de heer wanhopig.  

‘Nee, helaas. Dat gaat zo niet. Dat gaat geleidelijk volgens de wetten van de geschiedenis. Daar is een moeilijk woord voor...’ Tommy krabde clichématig zijn hoofd.‘ Dialectiek! Ja, dat was het. Dialectiek.'

De heer gaf het nog niet op: 'Jawel, dat kunnen jullie wel! Alleen als gelijke kunnen we vrienden zijn toch? Prima, dan verlaag ik mij nu tot jullie. Kom op! Sla mij, sluit me op. Ik zal je alles gehoorzamen. Ik hef mijn heerschap op tot knechtschap. Probleem opgelost!'

De heer zat inmiddels op zijn knieën voor Tommy en Fred terwijl Henk langzaam grinnikend opstond.

'Wat lach je nou?' zei de heer. 'Lach niet! Dat is een bevel!'

'U draait de rollen slechts om. U snapt het niet. U kunt de materiële geschiedenis niets dicteren. Dat gaat gewoon nou eenmaal via opstanden en revoluties en zo...Weet u wel?'

'Je bent slimmer dan ik dacht,' zei de heer terwijl hij weer naar zijn fauteuil liep en al tastend zijn mok groene thee oppakte.

'Oké. Dan niet,' zei de heer vermoeid.

'En nu mijn huis uit!' zei hij terwijl hij zijn laatste slok groene thee opdronk.

Tommy, Fred en Henk stapten op het gladde gazon richting de schuur.

‘Poeh! Dat was op het nippertje zeg,’ zei Henk terwijl hij de gele gloed bewonderde die dankzij de nog warme avondzon op het gazon was neergestreken.