Timo Dageraad schrijft!
Publicatie: | Timo Dageraad ©
Elias Canetti bedacht de term 'akoestisch masker'. In zijn roman Die Blendung (1935) stellen de personages zich voor door middel van hun spreken of denken – als waren het toneelspelers – zonder introductie door een verteller. Het personage wordt begrepen vanuit het akoestisch masker. De gedachte is dat als je kijkt naar het uiterlijk van de woorden de psychologische gesteldheid vanzelf blijkt.
Volgens Canetti heeft ieder mens een taalgestalte: een unieke en onverwisselbare manier van praten. We horen verschillen in de toonhoogte, de snelheid van praten en het ritme. Maar ook in de woordenschat en de manier van denken. In Die Blendung houden personages vaak monologen in een consistente cirkelredenering.
Cannetti noemt een van zijn akoestische maskers Meneer Ik. Het karakter vloeit voort uit de zinsopbouw:
'Iemand anders merkt dat niet eens, ik...'
'Hij laat altijd alles over zijn kant gaan, ik...'
'Hij heeft het altijd over zichzelf, ik...'
