In één maat, misschien in twee,
nam ik je in gedachten mee.
Naar jouw huis, misschien het mijne.
Al zou je dagenlang verdwijnen,
mijn hart stond altijd open
mijn hart was altijd bij jou.
Juist zonder de woorden -
‘ik hou van jou,’
zou je weten waar je heen moest gaan,
ik zou steeds naast je staan,
altijd!
Altijd zonder spijt,
zonder ook maar iets te vinden.
Je zou me altijd om je vingers winden,
altijd!